ΣΤΕΑΤΙΟ

Τα στεάτια είναι συνηθισμένες αλλοιώσεις του επιπεφυκότα που εντοπίζονται και στους δύο οφθαλμούς, συνηθέστερα ρινικά από τον κερατοειδή αλλά μπορεί να εμφανιστούν και κροταφικά αυτού. Ανατομικά πρόκειται για επηρμένες λευκοκίτρινες εκφυλιστικές βλάβες του επιπεφυκότα αποτελούμενες από εναποθέσεις λιπιδίων, πρωτεϊνών και ασβεστίου. Τυπικά, δεν επεκτείνονται στον κερατοειδή σε αντίθεση με τα πτερύγια.

Η εμφάνισή τους συνδέεται με τη μακροχρόνια έκθεση σε περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως η υπεριώδης ακτινοβολία του ηλίου, ο αέρας και η σκόνη αλλά και σε οφθαλμικούς παράγοντες όπως η ξηροφθαλμία και οι χρόνιες φλεγμονές.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Συνήθως δεν προκαλούν συμπτώματα αλλά εξαιτίας τους μπορεί να εμφανιστεί αίσθημα ξένου σώματος, δακρύρροια και αίσθημα καύσου ως αποτέλεσμα ερεθισμού της οφθαλμικής επιφάνειας, ενώ στους χρήστες φακών επαφής μπορεί να προκληθεί δυσανεξία στη χρήση τους. Τέλος, ο ερεθισμός τους μπορεί να δημιουργεί αισθητική ενόχληση.

Ποια είναι η θεραπεία;

Η αντιμετώπισή τους, όταν προκαλούν συμπτώματα, συνίσταται κυρίως στη συχνή χρήση τεχνητών δακρύων που βοηθούν στη μείωση του ερεθισμού της οφθαλμικής επιφάνειας. Σε περιπτώσεις εντονότερης φλεγμονής μπορεί να χρειαστεί θεραπεία με ήπια κορτιζονούχα κολλύρια για λίγες εβδομάδες. Αν ο ερεθισμός τους είναι συχνός, παρά τη συντηρητική θεραπεία, ή υπάρχει σημαντική αισθητική ενόχληση, μπορεί να αφαιρεθούν χειρουργικά.

Τέλος, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι τα στεάτια δεν επεκτείνονται στον κερατοειδή και έτσι κάθε βλάβη που μοιάζει με στεάτιο αλλά μεγαλώνει με ταχύ ρυθμό και επεκτείνεται στον κερατοειδή θα πρέπει να εξεταστεί από ειδικό οφθαλμίατρο γιατί μπορεί να υποκρύπτει νεοπλασματική εξεργασία (κακοήθεια) που χρειάζεται άμεση αντιμετώπιση.